martyn.

`Mówią, że czas leczy rany, ale to nie oznacza, że znika przyczyna smutku. A u mnie rana jest codziennie świeższa.´

`

Moje dni są teraz puste, moje życie się skończyło. Udaję, że żyję. Udaję, że się śmieję, że słucham, że odpowiadam na pytania. Każdego dnia czekam na znak, na gest. Żebyś wyzwoliła mnie z tego ciemnego lochu, w którym mnie zostawiłaś i żebyś mi powiedziała dlaczego to zrobiłaś. 
Dlaczego mnie porzuciłaś?´