SKS

[Mi3L0nK4 Postów: 2,7 tys. Reputacja: 2,2 tys. Grupa: Przyjaciel Inne: Donator Użytkownik Czas: 22d 14g 34m 2s]

                                                                                                    Historia SKS-U

 

Początki gnieźnieńskiego żużla sięgają końca lat czterdziestych, jednak sekcję żużlową przy Zrzeszeniu Sportowym Start Gniezno zgłoszono do rozgrywek ligowych dopiero w 1956 roku, natomiast pierwszy klub żużlowy w Gnieźnie utworzono 8 lat wcześniej. Do najbardziej znanych zawodników tamtego okresu należał Henryk Cieślewicz. Wraz z Czesławem Odrzywolskim, Bolesławem Ciesielskim, Stanisławem Gierdalem, Kazimierzem Krupą, Juliuszem Ptaszyńskim, Eugeniuszem Wróżyńskim, Bogdanem Wróblewskim, Andrzejem Pogorzelskim i Teodorem Pogorzelskim stanowił on trzon drużyny Startu w rozgrywkach ligowych lat pięćdziesiątych.

Szczególnym wydarzeniem w historii był pierwszy, historyczny awans zespołu z Grodu Lecha w szeregi pierwszoligowców w roku 1958. Debiut w gronie najlepszych drużyn kraju był dla beniaminka udany, gdyż w końcowej tabeli drużyna Startu zajęła piąte miejsce (startowało wówczas 8 drużyn w pierwszej lidze). W rok później gnieźnianie spadają jednak do II ligi. Zespół trapiony był licznymi kontuzjami czołowych zawodników. Drużynę podczas sezonu 1959 dotknęła tragiczna śmierć pozyskanego rok wcześniej Witolda Świątkowskiego.

Od roku 1961 przez następne 19 lat Start występował w drugiej lidze, zmagając się z kłopotami finansowymi. Do wyróżniających się zawodników w latach sześćdziesiątych zaliczyć należy Mariana Kwarcińskiego, Leona Majewicza, Stanisława Witkowskiego, Henryka Cieślewicza, Henryka Karasińskiego, Czesława Odrzywolskiego, Kazimierza Grudzińskiego i Wiesława Rutkowskiego.

Na początku lat 70. pojawili się w Gnieźnie młodzi, zdolni wychowankowie, którzy potrafili skutecznie rywalizować o miejsce w składzie z bardziej doświadczonymi zawodnikami, m.in.: Eugeniusz Błaszak, Leon Kujawski i Marcin Rożak. Ponadto do Pierwszej Stolicy Polski przybyli bracia Wojciech i Jan Pukowie ze Stali Gorzów oraz Wojciech Kaczmarek z Unii Leszno. Warto odnotować, iż w 1975 roku 21-letni wówczas Eugeniusz Błaszak stanął na najniższym stopniu podium w MIMP oraz w finale Srebrnego Kasku. W 1977 roku gnieźnieńskim klubem wstrząsnęło tragiczne wydarzenie. Podczas finału Srebrnego Kasku w Tarnowie śmiertelnych obrażeń doznał utalentowany, młody zawodnik Marcin Rożak.

Przełomem dla „startowców” okazał się rok 1979. Nadzieje gnieźnieńskich kibiców, związane z trenerem Andrzejem Pogorzelskim spełniły się i drużyna pewnie – z pierwszego miejsca – awansowała do najwyższej klasy rozgrywkowej. Ponadto para juniorów zdobyła brązowy medal w finałowym turnieju MMPPK. Do kolejnego sezonu Start przystąpił bez żadnych zmian personalnych. Dość nieoczekiwanie w ligowej tabeli zajął trzecie miejsce. Zdobyty wówczas brązowy medal DMP to do dziś największy sukces gnieźnieńskiego klubu. Niebagatelny wkład w uzyskany rezultat mieli: Eugeniusz Błaszak, Leon Kujawski, Wojciech Kaczmarek, Kazimierz Wójcik, Stanisław Gała, Romuald Łoś i inni. Powodzeniem zakończyły się także finały MDMP i MPPK, w których czerwono-czarni wywalczyli brązowe krążki.

Kolejne sezony nie były już tak udane, a w roku 1984 Start opuszcza pierwszą ligę. Przyczyniły się do tego osłabienia jakich doznała gnieźnieńska drużyna (zakończenie kariery W. Kaczmarka i odejście E. Błaszaka). Pozyskani w ich miejsce zawodnicy (Henryk Olszak i Marek Kępa) nie byli już tak skuteczni. Mimo tych kłopotów sporą niespodziankę w 1982 roku sprawił Wojciech Pankowski, zdobywając srebrny medal MIMP.

Na drugoligowym froncie zawodnicy spod znaku Piastowskiego Orła walczyli przez dwa sezony, by w 1986 roku pod wodzą trenera Mariana Kwarcińskiego ponownie zapukać do drzwi pierwszej ligi. Zespół występował wtedy w składzie: Piotr Podrzycki, Leon Kujawski i Kazimierz Wójcik oraz (Jacek Gomólski, Waldemar Cieślewicz i Grzegorz Smoliński). Rok 1987 przyniósł kolejną tragiczną wiadomość. Podczas czwórmeczu młodzieżowego w Poznaniu groźny upadek spotkał Grzegorz Smolińskiego, który wkrótce umarł w szpitalu. Rozgrywki kończą się dla Startu degradacją do drugiej ligi. Nie pomógł w tej sytuacji nawet transfer Grzegorza Śniegowskiego. Pozytywnym akcentem był jednak brązowy medal zdobyty w MMPPK przez J. Gomólskiego, K. Wankowskiego i rezerwowego T. Fajfera, który rok później zostaje wicemistrzem w finale MIMP. Po tym sezonie następuje rozpad drużyny gnieźnieńskiej. Zawodnicy kończą kariery lub przenoszą się do innych klubów.

Lata 1988-94 nie przyniosły większych sukcesów w rozgrywkach ligowych, ale młodzieżowcy nie zawiedli. Tomasz Fajfer, Szczepan Kulczak oraz rezerwowy Paweł Maciejewski zdobyli srebrny medal w MMPPK.

Kolejny ważny sezon dla Startu to rok 1995, w którym to gnieźnianie ponownie awansowali do pierwszej ligi. Największy wkład w sukces drużyny prowadzonej przez Zbigniewa Jądera mieli Antonín Kasper, Jacek Gomólski i bracia Fajferowie (Tomasz i Adam). Przed sezonem 1996 do gnieźnian dołączył Robert Sawina, który stał się liderem zespołu. Do Bydgoszczy odszedł natomiast Jacek Gomólski.

W latach 1996-1999 czerwono-czarni większość sukcesów odnieśli poza rozgrywkami ligowymi. W finale MPPK'96 para gnieźnian zdobyła srebrny medal, a w 1998 Krzysztof Jabłoński stanął w Pile na drugim stopniu podium jako wicemistrz świata juniorów. W tym samym roku młodzieżowcy Startu zostali złotymi medalistami MDMP, srebrnymi MMPPK, a seniorzy uplasowali się na trzeciej pozycji w MPPK. Mimo tych osiągnięć rok później gnieźnieński klub spadł do drugiej klasy rozgrywkowej – nowo utworzonej I ligi. W ostatnim roku startów w gronie najlepszych drużyn w kraju ponownie młodzieżowcy powiększyli konto medalowe gnieźnieńskiego klubu, zdobywając brąz w MMPPK.

Warto także zaznaczyć, że w sezonie 2002 wicemistrzem Polski w finale IMP w Toruniu został Krzysztof Cegielski reprezentujący barwy Startu. Był to pierwszy medal w tej prestiżowej imprezie dla zawodnika z Gniezna. W tym samym sezonie gnieźnianie w ostatnim meczu ligowym przegrali walkę o awans z ZKŻ Zielona Góra, a później po barażach z Wybrzeżem Gdańsk.

Najgorsze dni w historii gnieźnieńskiego sportu żużlowego przypadły na rok 2004. Zespół wygrał tylko jedno spotkanie, klub przeżywał ogromne kłopoty, zarówno finansowe, jak i kadrowe. Mimo przeciwności losu zakończył sezon, jednak opuścił I ligę. Był to ostatni rok, w którym drużyna reprezentująca Gród Lecha występowała jako Spółdzielczy Klub Sportowy „Start” Gniezno. Działacze zdecydowali się zawiesić działalność klubu i powołać nowy – Towarzystwo Żużlowe „Start” Gniezno, które zostało kontynuatorem tradycji sportu żużlowego w Gnieźnie. 

 

                                                                                  Nowy Twór Żużlowy

 

 

Klub działa w formie stowarzyszenia, które zostało zarejestrowane 31 maja 2016 roku. GTM „Start” kontynuuje tradycje sportu żużlowego w Gnieźnie, a swoją nazwą nawiązuje do poprzednich klubów z tego miasta: SKS „Start” oraz TŻ „Start”.

W 2017 roku klub został zgłoszony do rozgrywek 2. Ligi Żużlowej.

 

W pierwszym roku swojej działalności Start uzyskał awans do Nice 1 ligi w której zacznie kolejny sezon żużlowy w tym roku.